बालकांचे मनोबल वाढवण्यासाठी आणि मूल्ये शिकवण्यासाठी कथा एक प्रभावी साधन आहे. “Short Marathi Stories with Moral” या लेखात, आम्ही तुमच्यासाठी 10 मजेदार आणि शैक्षणिक गोष्टीं निवड केल्या आहेत. या छोट्या कथा लहान मुलांसाठी खास तयार केल्या आहेत, ज्या त्यांना मनोरंजन करतील आणि महत्वाच्या जीवनाच्या मूल्यांची शिकवण देतील. चला तर मग, या अद्भुत कथा वाचूया आणि त्यांच्या माध्यमातून शिकूया!
1) कोल्हा आणि द्राक्ष (The Fox and the Grapes)
“बाळांनो, एका गर्द झाडांनी भरलेल्या जंगलात एक हुशार पण थोडासा हट्टी कोल्हा राहत होता. एकदा तो जंगलातून चालत असताना त्याला एका द्राक्षांच्या बागेची चाहूल लागली. बाळांनो, कोल्ह्याला द्राक्षं खूप आवडायची! त्याला ती रसाळ आणि गोड द्राक्षं खायची खूप इच्छा झाली.
कोल्हा आनंदाने बागेत गेला आणि पाहिलं तर काय, द्राक्षं सुंदर होती, पण उंच उंच फांद्यांवर लटकलेली होती. कोल्ह्याने ठरवलं की काहीही झालं तरी ही द्राक्षं मिळवायचीच!
त्याने उडी मारायला सुरुवात केली. एक उडी, दोन उड्या, पण काहीही झालं तरी द्राक्षं त्याच्या तोंडाच्या अगदी बाहेर राहायची. कोल्ह्याने पुन्हा प्रयत्न केला. यावेळी त्याने आणखी जोरात उडी मारली. पण नाही! द्राक्षं खूपच उंच होती.
थोड्या वेळाने कोल्हा थकला. आता त्याच्या मनात निराशा आणि रागही आला. त्याने स्वतःशीच म्हटलं, ‘छे! ही द्राक्षं तर आंबट असणार. मी का उगाच मेहनत करू? मला नाही हवीत ही द्राक्षं!’ आणि तसाच कोल्हा तिथून निघून गेला.
पण बाळांनो, तुम्हाला कळलं का, कोल्ह्याचं असं का झालं? तो प्रयत्न थांबवून स्वतःला फसवत होता. आपणही कधी असं करतो का? एखादं काम जमत नाही, म्हणून आपणच त्याला वाईट म्हणतो?
ही गोष्ट शिकवते की आपण प्रयत्न थांबवू नये. जर काही गोष्टी लगेच मिळाल्या नाहीत, तर संयम आणि मेहनतीने त्याचं फळ नक्कीच गोड मिळतं. मग बाळांनो, तुम्हीही कधी हार मानणार नाही, बरोबर ना?” 😄
“सांग बघू, ही गोष्ट कशी वाटली?”
Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral
2) सिंह आणि उंदीर (The Lion and the Mouse)
“बाळांनो, खूप खूप वर्षांपूर्वी एका दाट जंगलात एक ताकदवान सिंह राहायचा. त्याच्या गर्जनेने जंगलातील सगळे प्राणी घाबरायचे. एके दिवशी सिंह जेवण करून शांतपणे झाडाखाली झोपला होता. तो गाढ झोपलेला असतानाच एक लहानसा उंदीर त्याच्या पायावर चढून खेळायला लागला.
अचानक सिंह जागा झाला, आणि त्याला खूप राग आला! त्याने आपल्या मोठ्या पंजात उंदराला पकडलं आणि गरजत म्हणाला, ‘अरे छोट्या उंदराच्या पिल्ला, तू मला डिवचायला आलास? आता मी तुला खाऊन टाकेन!’
उंदराला खूप भीती वाटली. पण तो धैर्याने बोलला, ‘महाराज, कृपा करा! मला माफ करा. मी अजाण आहे. तुमचं खूप उपकार होतील. आणि कोण जाणे, कदाचित एक दिवस मी तुमची मदत करू शकेन!’
सिंह मोठ्याने हसला. त्याला वाटलं, ‘असा छोटा उंदीर मला मदत करणार? हा खूपच गमतीशीर आहे.’ पण तरीही त्याच्या मनात दयाळूपणा आला आणि त्याने उंदराला सोडून दिलं.
काही दिवसांनी सिंह जंगलात फिरत असताना शिकाऱ्यांच्या सापळ्यात अडकला. जाळं खूप मजबूत होतं, आणि सिंह त्यातून बाहेर पडण्यासाठी खूप झगडला. पण त्याला यश आलं नाही. शेवटी थकून तो जोरजोराने गर्जायला लागला. त्याची गर्जना ऐकून उंदीर तिथं पोहोचला.
उंदराने सगळं पाहिलं आणि म्हणाला, ‘महाराज, काळजी करू नका. मी तुम्हाला यातून सोडवतो!’ लहानशा उंदराने आपल्या तीक्ष्ण दातांनी जाळं कुरतडायला सुरुवात केली. थोड्या वेळातच त्याने संपूर्ण जाळं फाडलं, आणि सिंह मोकळा झाला.
सिंहाला खूप आनंद झाला आणि तो म्हणाला, ‘उंदीर मित्रा, तू खरोखरच मला मोठी मदत केलीस. मी चुकीचं समजलो होतो. खरंच, प्रत्येकजण कधी ना कधी उपयुक्त ठरतो.’
तर बाळांनो, या गोष्टीतून आपण काय शिकलो?
आपल्याला कधीही दुसऱ्याला त्याच्या आकारावर किंवा सामर्थ्यावरून कमी लेखू नये. छोट्या छोट्या गोष्टीसुद्धा आयुष्यात खूप मोठं काम करतात.”
“काय मग, ही गोष्ट कशी वाटली?” 😄
Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral
3) कावळा आणि मटका (The Thirsty Crow)
“बाळांनो, एक वेळ होती, एक कावळा जंगलात राहात होता. त्या कावळ्याला खूप सुक्या दिवसांनी पाण्याची गरज लागली. तो कितीही उंच उडला तरी त्याला कुठेही पाणी सापडत नव्हतं. अखेर थकलेला कावळा एक मोठा मटका पाहून थांबला.
त्याने मटक्यात नजर टाकली, पण अरेरे! मटक्यात पाण्याचं प्रमाण खूप कमी होतं, आणि तो कावळा तिथे पोहोचूही शकला नाही. कावळ्याच्या मनात निराशा आली, पण त्याला थांबायचं नव्हतं. तो विचार करत राहिला, ‘कसं करू, मी हे पाणी मिळवायला हवं!’
त्याला एक चांगली कल्पना सुचली. त्याने आसपास पाहिलं आणि काही छोटे खडू पाहिले. त्याने त्या खडूंच्या काही उंचावर पाणी भरलेल्या मटकेत टाकले. प्रत्येकवेळी एक खडू टाकल्यावर पाण्याचं प्रमाण हळूहळू वाढत गेलं.
कावळा धीराने काम करत राहिला, आणि त्याच्या धाडसामुळे, मटक्यातील पाणी हळूहळू उंचावलं. शेवटी, तो मटक्यातल्या पाण्यात तोंड घालू शकला! कावळा पाण्याचा आनंद घेत होता आणि त्याला समजलं की चिकाटी आणि बुद्धिमत्ता कोणत्याही अडचणींवर मात करू शकते.
अशा प्रकारे, कावळा सुखाने पाण्याचा आनंद घेत होता, आणि त्याच्या धैर्यामुळे त्याला यश मिळालं.
तर बाळांनो, या गोष्टीतून आपल्याला काय शिकायला मिळालं?
कधीही हार मानू नका! थोडं विचार करा, समस्या सोडवण्याचे वेगवेगळे मार्ग शोधा, आणि मग तुम्ही निश्चितच यशस्वी व्हाल.”
“काय मग, तुम्हाला ही गोष्ट आवडली का?” 😄
Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral
4) मुंगी आणि किडा (The Ant and the Grasshopper)
“बाळांनो, एकदा एक सुंदर गारवा होता, ज्यात एक मेहनती मुंगी आणि एक आनंदी किडा राहत होते. मुंगी सकाळी लवकर उठायची, कामाला लागायची, आणि अन्न गोळा करायची. तिचा लक्ष्य होता – थंडीच्या काळात तिला अन्नाची कमतरता भासू नये.
दुसरीकडे, किडा आरामात झोपायचा, गाणं गात राहायचा, आणि सोबतच्या प्राण्यांसोबत खेळायचा. तो विचार करत होता, ‘उद्या काम करेन, आज थोडा वेळ मजा करूया!’
एक दिवस, मुंगी किड्यावर आली आणि म्हणाली, ‘किडा भाऊ, थंडी येण्यापूर्वी तू काही अन्न गोळा का करत नाहीस? हे काम करणं महत्त्वाचं आहे.’
किडा हसत म्हणाला, ‘अरे, मुंगी, तू इतकी मेहनत का करतेस? जगण्याचा आनंद घे! झरात गा, नाच, आणि मजा कर!’
मुंगी त्याच्या बोलण्यावर विचार न करता काम करत राहिली. ती अन्न गोळा करत होती, तर किडा मजा करत होता. थंडीचा काळ आल्यानंतर, किड्याला भुकेने कंठ दाटला. त्याने आपल्या खाण्याचा विचार केला, पण त्याच्याकडे काहीच नव्हतं.
त्याला आता कुणालाही मदतीसाठी शोधायची गरज होती. तो हताश होऊन मुंगीकडे गेला. ‘कृपया, मुंगी! मला थोडं अन्न दे. मी माजत बसलो, आणि आता मला भूक लागली आहे.’
मुंगीने त्याला अन्न दिलं, पण तिने विचारलं, ‘तू का मेहनत केलीस नाही? काम केलं असतास, तर आज तुझ्यावर हे संकट आलं नसतं.’
किडा हसला आणि म्हणाला, ‘होय, मी चुकला. पण आता तरी मला समजलं आहे की मेहनत आणि तयारी महत्त्वाची आहे.’
तर बाळांनो, या गोष्टीतून आपल्याला काय शिकायला मिळालं?
आनंदात राहणं महत्त्वाचं आहे, पण काम करायला देखील विसरू नका. मेहनतीच्या काळात तयारी करणे, भविष्यातील अडचणींवर मात करण्यास मदत करते.”
“काय, तुम्हाला ही गोष्ट आवडली का?” 😄
Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral
5) माकड आणि मांजर (The Monkey and the Cat)
“बाळांनो, एकदा एक माकड आणि एक मांजर जंगलात राहत होते. दोघेही चांगले मित्र होते, पण माकड खूप चंचल आणि धाडसी होता, तर मांजर शांत आणि बुद्धिमान होता.
एके दिवशी, माकडाने एका झाडावर बसलेल्या शहाळ्याचा पाहिला. त्याला ताज्या शहाळ्या खायला आवडायच्या, आणि त्याने मांजऱ्याला विचारलं, ‘मित्रा, आपण त्या शहाळ्या कशा मिळवू शकतो?’
मांजराने विचारलं, ‘परंतु त्या शहाळ्या कशा उंच आहेत, आपण तिथे कसे पोहोचू?’
माकडाने हसून उत्तर दिलं, ‘तू मला साठवत जा, मी झाडावर चढून जातो.’ मांजऱ्याला माकडाची ही कल्पना आवडली, आणि त्याने मान्य केलं.
माकड झाडावर चढलं, आणि त्याने एक शहाळी तोडली. पण त्या शहाळ्याचं चव गोड नाही होतं, त्यामुळे माकडाने दुसरी शहाळी तोडली.
तो शहाळीच्या गोळ्या पाण्यात फेकून मजा करत होता. त्याला शहाळी फेकायची होती आणि मांजर खाली बसून ती पकडायची होती.
परंतु, माकडाने खूप खेळायला लागलं आणि त्याला लक्ष आलं की मांजराच्या तोंडात शहाळ्या नाहीत. मांजर थोडा निराश झाला, पण त्याने धैर्याने विचारलं, ‘मित्रा, मला शहाळ्या का नाही मिळाल्या?’
माकडाने उत्तर दिलं, ‘अरे, त्या तुझ्या चवीसाठी नाहीत. मी केवळ मजा करत होतो!’
मांजराने तोंडावर थोडा गडबड करत विचारलं, ‘अरे, मग तू शहाळ्या कशा खाणार?’
माकडाने खिशात हात घालून एकदम ते गोड शहाळ्या खाल्ले, आणि म्हणाला, ‘हे तर माझे!’
मांजर थोडं दुखावलं, पण त्याला समजलं की मित्र असताना सदैव विचार करायला हवं.
तर बाळांनो, या गोष्टीतून आपल्याला काय शिकायला मिळालं?
मित्रता महत्वाची आहे, पण आपल्या सहकार्यांबद्दल विचार करणे आणि त्यांना समजून घेणे अधिक महत्त्वाचे आहे.”
“काय, तुम्हाला ही गोष्ट आवडली का?” 😄
Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral
✨ हे ही अवश्य वाचा 👇👇
6) खारूताई आणि सिंह (The Squirrel and the Lion)
“बाळांनो, एकदा एक जंगल होतं, जिथे एक मोठा सिंह राहत होता. तो जंगलाचा राजा होता आणि त्याच्या गर्जनेने सर्व प्राणी घाबरायचे. पण जंगलात एक छोटी खारूताई होती, जी खूप चपळ आणि चातुर्याची होती.
एक दिवस, सिंहाला भुके लागली आणि त्याने जंगलात फिरायला सुरुवात केली. त्याने एक छोटी खारूताई पाहिली आणि ती पकडण्यासाठी धावला. खारूताईने आपल्या चपळतेने सिंहाच्या तोंडात येणं टाळलं आणि जंगलात धावत गेली.
सिंहाने खूप प्रयत्न केला, पण खारूताई त्याच्यावर मात करत होती. शेवटी, सिंह थकला आणि खारूताईला थांबवायला थोडं विचारलं, ‘हे खारूताई, तू किती जलद धावतेस! पण मला जरा थांबायला सांग.’
खारूताई थोडी भीतीने थांबली आणि म्हणाली, ‘महाराज, कृपया मला नका खाऊ. मी खूप लहान आहे आणि तुमचं अन्न होणार नाही. पण मला तुमच्यासाठी एक महत्त्वाची गोष्ट सांगायची आहे.’
सिंहाने तिच्या बोलण्यावर विचार केला आणि म्हणाला, ‘ठीक आहे, मला तुमचं ऐकायचं आहे.’
खारूताईने पुढे सांगितलं, ‘तुम्हाला माहीत आहे का, तुम्ही ज्या प्राण्यांना पकडून खातात, त्यांच्यात बरेच मित्र आहेत. जर तुम्ही माझ्या मित्रांना त्रास दिला, तर ते तुम्हाला धोक्यात आणू शकतात.’
सिंहाने विचार केला, ‘तुला काय माहिती आहे? तू एक लहान खारूताई आहेस.’
खारूताईने धाडसाने उत्तर दिलं, ‘माझं लहानपण तुम्हाला कमी लेखायला कारण नाही. मी तुम्हाला सांगितलं तर तुम्हाला उपकार होईल. सगळं जंगल तुमच्या वर अवलंबून आहे, आणि तुम्हाला शक्तीचा आदर ठेवावा लागेल.’
सिंहाने तिच्या शब्दांचा विचार केला आणि थोडा सौम्य झाला. ‘ठीक आहे, खारूताई. तू मुळीच लहान नाहीस. मी तुला थांबवतो, पण लक्षात ठेव, मी राजा आहे.’
खारूताईने त्याला आभार मानले आणि जंगलात आपल्या मित्रांसोबत गप्पा मारण्यासाठी निघून गेली.
तर बाळांनो, या गोष्टीतून आपल्याला काय शिकायला मिळालं?
आपण कितीही मोठे असू, आपल्याला इतरांची आणि त्यांच्या मित्रांची कदर करायला हवी. शक्तीचा उपयोग चांगल्या गोष्टींसाठी करावा लागतो.”
“काय, तुम्हाला ही गोष्ट आवडली का?” 😄
Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral
7) चतुर कोल्हा आणि कावळा (The Clever Fox and the Crow)
“बाळांनो, एका वेळेस एक सुंदर जंगल होतं, जिथे एक काळा कावळा राहत होता. कावळा खूप बुद्धिमान होता, पण तो थोडा गर्विष्ठही होता. एक दिवस, त्याने एक रसाळ आणि गोड चीज चोरलं आणि ती आपल्या बिल्डिंगवर बसून खाण्याचा विचार केला.
तो जेव्हा चीज खाऊ लागला, तेव्हा एक चतुर कोल्हा तिथे गेला. त्याने कावळ्याला पाहिलं आणि विचारलं, ‘कावळा भाऊ, तुम्ही किती सुंदर आहात! तुम्हाला गोड गाणं गाण्याची कला असावी. तुम्ही जर गाणं गायलं तर जंगलातील सर्व प्राणी तुमच्या गाण्याचे भक्त होतील!’
कावळा कोल्ह्याच्या गाण्याचे कौतुक ऐकून खुश झाला. त्याने विचार केला, ‘मी गाणं गातो, आणि मग मला सर्वांची प्रशंसा मिळेल!’ आणि तो आवाजात गाणं गाऊ लागला.
पण त्याच वेळी, कावळा आवाजाच्या जोरात आवाज द्यायला लागला आणि चीज त्याच्या तोंडातून खाली पडली. चतुर कोल्हा तात्काळ त्या चीजकडे धावला आणि ती उचलली.
कावळा थोडा चकित झाला आणि त्याने विचारलं, ‘हे कोल्हा, तू माझी चीज कशी घेतलीस?’
कोल्हा हसून उत्तर दिलं, ‘तुम्ही गाणं गात असताना मी तुमच्या चीजवर नजर ठेवली होती. तुमच्या गर्वामुळे तुमची चीज मला मिळाली.’
कावळा त्याच्या चुकते पाहून राग झाला, पण त्याला समजलं की गर्वाने काहीच मिळत नाही.
तर बाळांनो, या गोष्टीतून आपल्याला काय शिकायला मिळालं?
गर्विष्ठपणा आपल्याला नुकसान करू शकतो. आपल्याला आपल्या कौशल्यांचा वापर करताना नम्र राहायला हवं!”
“काय, तुम्हाला ही गोष्ट आवडली का?” 😄
Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral
8) तीन मासे (The Three Fishes)
“बाळांनो, एक वेळ होती, एक सुंदर नदी जिथे तीन मित्र मासे राहत होते. त्यांचे नाव होते – एक होता चतुर, एक होता बुद्धिमान, आणि एक होता निष्काळजी. ते तिघेही एकमेकांचे चांगले मित्र होते आणि एकत्र खेळत आणि तासन्तास जलक्रीडा करत होते.
एक दिवस, नदीच्या काठावर एक माणूस आला, जो मासे पकडण्यासाठी जाळं तयार करत होता. चतुर माशाने हे पाहिलं आणि ताबडतोब त्याच्या मित्रांना सांगितलं, ‘हे मित्रांनो, लवकरच इथं मोठा धोका आहे. आपण सावध राहायला हवं.’
बुद्धिमान माशाने उत्तर दिलं, ‘होय, चतुर. आपण तात्काळ इथून पळायला हवं.’ पण निष्काळजी माशाने हसत म्हटलं, ‘मला काहीही भिती वाटत नाही. मी इथं राहतो, मला काहीच फरक पडत नाही.’
चतुर आणि बुद्धिमान मासे सावधगिरीने पाण्यातून बाहेर पडले आणि दुसऱ्या बाजूच्या सुरक्षित ठिकाणी पोहोचले. पण निष्काळजी मासा त्याच ठिकाणी राहिला.
दुसऱ्या दिवशी, माणसाने जाळं उचललं आणि निष्काळजी माशाला पकडलं. तो बिचारा चीत्कार करू लागला, ‘माझा मित्र, मला वाचवा!’ पण चतुर आणि बुद्धिमान मासे धाडसाने त्याच्या मदतीसाठी पोचले, पण ते तिथे पोहोचण्यापूर्वी तो पकडला गेला होता.
माणसाने पकडलेला निष्काळजी मासा निराश झाला आणि त्याला कळलं की त्याची निष्काळजीपणा त्याच्या जीवाला धोका ठरला.
तर बाळांनो, या गोष्टीतून आपल्याला काय शिकायला मिळालं?
सावधगिरी आणि विचार करणे महत्त्वाचे आहे. काही गोष्टी टाळल्या पाहिजेत, आणि मित्रांच्या सल्ल्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे.”
“काय, तुम्हाला ही गोष्ट आवडली का?” 😄
Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral
9) पाण्याचे थेंब आणि पान (The Drops of Water and the Leaf)
“बाळांनो, एका गार ताज्या पानावर पाण्याचे सुंदर थेंब बसले होते. ते थेंब खूप आनंदीत होते, कारण त्यांना सूर्यमहालात चमकताना खूप मजा येत होती. पानाच्या गडद हिरव्या रंगामुळे पाण्याचे थेंब अजूनच आकर्षक दिसत होते.
एक दिवस, पाण्याचे एक थेंब पानावर बसून म्हणाले, ‘पान, किती सुंदर आहेस तू! तुझ्या गडद रंगामुळे मी अधिकच चमकतो.’ पान हसून उत्तर दिलं, ‘धन्यवाद, थेंब! पण तू स्वतःही किती आकर्षक आहेस! तू मला ताजगी देतोस.’
पण अचानक, एक वारा आला आणि पाण्याचे थेंब झपाट्याने पानावरून गडबडत जाऊ लागले. पाण्याचे थेंब घाबरले आणि एकमेकांना विचारले, ‘हे, आपल्याला कसं करावं लागेल? आपण इथून निसटणार आहोत का?’
पानाने थोडं धैर्य देत उत्तर दिलं, ‘तुम्हाला घाबरायचं काहीही कारण नाही. तू जरी थोडा दूर जात असला, तरी तू परत येणार आहेस. तू फक्त एक छोटा थेंब आहेस, पण तुझ्या उपस्थितीने मला ताजगी दिली आहे.’
पाण्याचे थेंब विचारात पडले आणि पानाच्या बोलण्यावर विश्वास ठेवला. वाऱ्यामुळे ते थोडं दूर गेले, पण लगेचच परत आले.
पानाने हसून म्हटलं, ‘पाण्याचे थेंब, तुमचा परत येणे मला खूप आनंद देतं. आपण एकमेकांना आवश्यक आहोत. तुम्ही जरी लहान असला, तरी तुमचं महत्व अनमोल आहे.’
तर बाळांनो, या गोष्टीतून आपल्याला काय शिकायला मिळालं?
आपल्याला कितीही लहान असलो तरी, आपण एकमेकांच्या जीवनात एक महत्त्वाची भूमिका बजावतो. प्रत्येकाचे योगदान महत्त्वाचे आहे!”
“काय, तुम्हाला ही गोष्ट आवडली का?” 😄
Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral
10) ससा आणि कासव (The Hare and the Tortoise)
“बाळांनो, एकदा जंगलात एक ससा आणि कासव राहत होते. ससा खूप वेगवान होता, आणि त्याचा वेग पाहून तो स्वतःच खूप गर्व करत असे. दुसरीकडे, कासव हळूहळू चालणारा, शांत स्वभावाचा होता.
एका सुंदर सकाळी, ससा आपल्या मित्रांसमोर उगाचच गर्वाने बोलत होता, ‘माझ्यासारखा वेगवान कोणीच नाही! मी कोणालाही पळण्यात हरवू शकतो.’ कासव हे ऐकून हसत म्हणाला, ‘ससा भाई, वेगाशिवाय संयमही महत्त्वाचा असतो. आपण दोघं शर्यत लावायची का?’
ससा कासवाचे बोलणे ऐकून थोडासा गोंधळला, पण त्याला वाटले, ‘कासव तर फारच संथ आहे; मला सहज हरवेल.’ तो म्हणाला, ‘हो, का नाही! आपण शर्यत लावू.’
मग जंगलातल्या सगळ्या प्राण्यांनी शर्यतीची तयारी केली. रेषा आखण्यात आली, आणि शर्यत सुरू झाली. ससा वाऱ्यासारखा पळायला लागला, तर कासव हळूहळू, शांतपणे चालत राहिला.
थोडं अंतर कापल्यानंतर सशाला वाटलं, ‘कासव तर इतक्या मागे आहे, मी जर इथे थोडा वेळ आराम केला तरी काही फरक पडणार नाही.’ म्हणून तो झाडाखाली झोपला.
कासव मात्र न थांबता पुढे जात राहिला. त्याला कोणतीही घाई नव्हती, पण तो थांबतही नव्हता. त्याच्या डोक्यात एकच विचार होता – ‘माझं लक्ष्य गाठायचंय!’
काही वेळाने ससा उठला आणि पटपट पळू लागला. पण जेव्हा तो गंतव्यस्थानी पोहोचला, तेव्हा त्याला कळलं की कासव आधीच तिथे पोहोचलं आहे! सगळे प्राणी आनंदाने कासवाचं कौतुक करू लागले.
सशाला समजलं, ‘वेग महत्त्वाचा असला तरी संयम, प्रयत्न आणि सातत्य नेहमी जिंकतं.’
तर बाळांनो, या गोष्टीतून आपण काय शिकलो?
आपल्याला कधीही गर्व करू नये आणि मेहनत, संयम, आणि सातत्याच्या जोरावर आपल्या ध्येयाकडे जायचं असतं. मग तुम्ही कोणत्याही अडचणींवर मात करू शकता!”
काय, आवडली का गोष्ट? 😄
Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral
Thank You Note:
आमच्या “Short Marathi Stories with Moral” या लेखातील गोष्टी वाचल्याबद्दल मनःपूर्वक धन्यवाद! आम्हाला आशा आहे की या कथा तुमच्या मुलांना आवडल्या असतील आणि त्यांना काहीतरी नवीन शिकायला मिळाले असेल.
तुमच्या मुलांना ही कथा कशी वाटली? त्यांना कोणती कथा सर्वाधिक आवडली? तुमचे विचार आम्हाला खालील कमेंट सेक्शनमध्ये जरूर कळवा. तसेच, या कथा तुमच्या मित्र आणि कुटुंबीयांशी शेअर करा! 🙏😊
Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral Short Marathi Stories with Moral